Konsekwencje zdrowotne otyłości i nadwagi
Spis treści:
Co powoduje otyłość i nadwaga?
Cukrzyca typu 2
Choroby sercowo-naczyniowe typowe dla otyłości i nadwagi
Choroby układu oddechowego, które pojawiają się przy otyłości i nadwadze
Nowotwory złośliwe wynikające z otyłości
Choroby zwyrodnieniowe kości, problemy ortopedyczne spowodowane otyłością i nadwagą
Problemy psychologiczne wynikające z otyłości i nadwagi
Spadek jakości życia przy otyłości
Konsekwencji zdrowotnych związanych z otyłością i nadwagą jest bardzo dużo, poczynając od ryzyka śmierci, na wielu dolegliwościach układu pokarmowego czy krążenia kończąc.
Co powoduje otyłość i nadwaga?
Do podstawowych problemów zdrowotnych związanych z otyłością i nadwagą należy zaliczyć:
Cukrzyca typu 2,
tj. typ cukrzycy, który zwykle rozwija się w wieku dorosłym i jest bezpośrednio związany z nadwagą. Ryzyko rozwoju choroby wzrasta wraz ze wzrostem BMI.
Choroby sercowo-naczyniowe typowe dla otyłości i nadwagi
- wieńcowa choroba serca,
- zawał serca,
- miażdżyca tętnic obwodowych,
- nadciśnienie,
- podwyższone stężenie cholesterolu we krwi.
Choroby układu oddechowego, które pojawiają się przy otyłości i nadwadze
- astma oskrzelowa,
- ograniczona tolerancja wysiłku,
- bezdechy w czasie snu.
Nowotwory złośliwe wynikające z otyłości
U kobiet zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia nowotworu złośliwego piersi, macicy, jajnika i szyjki macicy, natomiast w populacji otyłych mężczyzn występuje większe ryzyko wystąpienia nowotworu prostaty i raka jelita grubego.
Choroby zwyrodnieniowe kości, problemy ortopedyczne spowodowane otyłością i nadwagą
- choroby stawów kolanowych,
- bóle pleców,
- płaskostopie,
- koślawość kolan,
- wady postawy.
Problemy psychologiczne wynikające z otyłości i nadwagi
- odrzucenie przez otoczenie,
- dyskryminacja,
- brak poczucia własnej wartości,
- depresja.
Zaburzenia te sprzyjają powstawaniu jadłowstrętu psychicznego i bulimii.
Spadek jakości życia przy otyłości
Stopień ryzyka wystąpienia ww. chorób jest uzależniony od ilości dodatkowych kilogramów, umiejscowienia tłuszczu, wielkości przyrostu masy ciała podczas dorosłego życia oraz stopnia aktywności fizycznej.
Większości z tych problemów można uniknąć bądź też zmniejszyć ich nasilenie nawet przy stosunkowo niewielkiej utracie wagi (10 do 15%). Warto jednak zadbać, aby utrata masy ciała była stopniowa, ale systematyczna, natomiast efekty stosowanego leczenia powinny być utrwalane już do końca życia.
